vol. 03 Noguchi Akiyoนักปีนเขาแบบไร้อุปกรณ์ป้องกันมืออาชีพ

คุณมาเริ่มปีนหน้าผาได้อย่างไร

ตอนฉันเรียนประถมเกรด 5 อายุราว ๆ 11 ปี ได้ ฉันไปพักผ่อนวันหยุดฤดูร้อนที่เกาะกวมกับครอบครัว แถวตู้เกมที่เราเข้าไปเล่นบังเอิญว่ามีหน้าผาจำลองอยู่ด้วย ทุกคนลองปีนหน้าผาสนุก ๆ กัน และนั่นคือจุดเริ่มต้นของฉัน หลังจากนั้นฉันก็หมกมุ่นอยู่กับการปีนหน้าผาและอยากปีนต่อไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งกลับมาญี่ปุ่น ซึ่งฉันก็ปีนหน้าผามาตลอดเลย

คุณจำความรู้สึกตอนลองปีนหน้าผาครั้งแรกได้ไหม

ฉันจำได้แม่นเลยค่ะ มันสนุกมาก ที่จริงแล้วครอบครัวฉันทำฟาร์มปศุสัตว์ค่ะ ดังนั้นตอนเด็ก ๆ ฉันก็เลยชอบปีนต้นไม้ในฟาร์ม ปีนหลังคาโรงเรือน เล่นกับวัว หรือทำอะไรซน ๆ แบบนั้น ดังนั้น ครั้งแรกที่ฉันลองปีนหน้าผา ฉันคิดว่ามันก็เลยไม่เหมือนเป็นการปีนหน้าผาครั้งแรก แต่รู้สึกเหมือนกำลังเล่นรอบบ้าน แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็จำได้ว่าตัวเองสนุกมาก อีกอย่างหนึ่ง ตอนที่ฉันเริ่มปีนหน้าผา มันมีทั้งอุปสรรค (เส้นทางปีน) สำหรับเด็กและอุปสรรคสำหรับผู้ใหญ่ ฉันหงุดหงิดมากเลย เพราะถึงแม้ว่าจะฉันจะผ่านอุปสรรคสำหรับเด็กได้แล้ว แต่ฉันไม่สามารถผ่านด่านของผู้ใหญ่ได้ แต่ฉันก็รู้สึกว่าอยากพยายามต่อไปเพื่อให้ฉันสามารถผ่านอุปสรรคยาก ๆ ได้ในอนาคต แค่การปีนอะไรง่าย ๆ ก็มีความสนุกในตัวของมันเองอยู่แล้ว ระหว่างปีนหน้าผา คุณจะมีสมาธิอยู่กับมันจนลืมนึกถึงอะไรอย่างอื่น ดังนั้นเวลาจึงผ่านไปเร็วมากเลยละค่ะ ฉันก็แค่รักการปีนหน้าผาขึ้นเรื่อย ๆ แค่นั้นเอง

คุณจำตอนที่ชนะการแข่งขันครั้งแรกได้ไหม

ฉันจำได้ค่ะ ฉันชนะการแข่งขัน All-Japan Youth Championships (การแข่งขันสำหรับบุคคลที่มีอายุต่ำกว่า 20 ปี) ตอนอยู่ประถมเกรดหก แต่ตอนนั้นไม่ค่อยมีเด็กปีนหน้าผากันเท่าไหร่ ดังนั้นฉันก็เลยไม่ต้องใช้ความพยายามเป็นพิเศษ แล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่าประสบความสำเร็จอะไรมากมายนัก

แต่พอตอนฉันขึ้นมัธยมต้น คุณพ่อก็ดัดแปลงโรงเรือนเก่ามาเป็นโรงยิมปีนหน้าผาให้ฉันโดยเฉพาะ ซึ่งกลายเป็นที่ฝึกซ้อมของฉันไปโดยปริยาย ตอนแรก ฉันก็ไม่ได้ฝึกอย่างจริงจังหรอกนะคะ แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปตอนฉันขึ้นมัธยมปลายและมีโอกาสไปแข่งขันในรายการ Climbing World Cup ครั้งแรกที่ฉันเข้าร่วมการแข่งขัน Climbing World Cup ฉันอายุ 16 ปี ตอนแรก ฉันคิดว่าตัวเองต้องได้ที่โหล่แน่ แต่ฉันก็กลับเข้ารอบสุดท้ายและจบการแข่งขันโดยได้ที่สาม มันทำให้ฉันรู้สึกว่าความทุ่มเทและความพยายามที่ผ่านมากลายมาเป็นความสำเร็จในวันนั้น มันทำให้ฉันรู้สึกพอใจมาก หลังจากนั้น ฉันก็เลยตั้งเป้าไว้ว่าจะเป็นที่หนึ่งให้ได้ แล้วก็เริ่มสนุกกับการฝึกซ้อม

"สำรวจเส้นทางที่ไม่รู้จัก"

คุณตัดสินใจว่าจะเป็นนักกีฬาอาชีพตั้งแต่ตอนไหน

คุณตัดสินใจว่าจะเป็นนักกีฬาอาชีพตั้งแต่ตอนไหน

การปีนหน้าผาเริ่มจะได้รับความนิยมในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา ใช่หรือเปล่าคะ

มื่อ 12-13 ปีที่แล้ว ตอนที่ฉันเริ่มเล่นกีฬาชนิดนี้ 'การปีนหน้าผา' ยังเป็นเรื่องใหม่ในญี่ปุ่นและไม่ค่อยมีคนรู้จักสักเท่าไหร่ (ดูจากที่เราเรียกชื่อกีฬาชนิดนี้ด้วยคำภาษาอังกฤษก็ได้ค่ะ) ดังนั้น ก่อนจะพูดกับคนอื่น คุณต้องอธิบายก่อนว่ามันคืออะไร แต่ตอนนี้ หากคุณบอกคนอื่นว่า คุณกำลังปีนหน้าผา พวกเขาจะเข้าใจทันทีว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่ จากนั้นก็จะบอกคุณว่าพวกเขาเห็นโรงยิมฝึกปีนหน้าผาใกล้สถานีรถไฟสักแห่งหรือไม่ก็เคยเห็นทางโทรทัศน์ นั่นทำให้ฉันดีใจมากเลยค่ะ จากเมื่อก่อนที่ฉันแทบจะไม่มีเพื่อนมาปีนหน้าผาด้วยกันเลย ตอนนั้นฉันมีเพื่อนเพิ่มขึ้นมาก

จากนี้ไป ในฐานะนักปีนหน้าผา คุณคิดว่าจะเดินไปบนเส้นทางไหนคะ

วงการปีนหน้าผาเติบโตอย่างช้า ๆ แต่ก็กำลังได้รับความนิยมค่ะ รวมทั้งเริ่มเป็นที่รู้จักกันด้วย ดังนั้น ฉันก็เลยอยากผลักดันกีฬาชนิดนี้ให้เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากการปีนหน้าผาและได้รับความทรงจำดี ๆ มากมาย จนฉันอยากจะปีนหน้าผาต่อไปให้นานที่สุดเท่าที่ทำได้ รวมทั้งแบ่งปันความสนุกและความตื่นเต้นให้กับผู้คนให้มากที่สุดด้วยสัมภาษณ์: มกราคม 2014