vol. 16 Bernard Chaulyនាយកប្រត្តិបត្តិខ្សែភាពយន្

តើមានកត្តាអ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្យលោកបានចូលទៅកាន់ឧស្សាហៈកម្មភាពយន្ត?

ខ្ញុំបានធំធាត់ឡើងនៅក្នុងទីក្រុងដែលតូចមួយក្នុងប្រទេសម៉ាឡេស៊ីដែលត្រូវបានគេហៅថា Ipoh ហើយជីដូនរបស់ខ្ញុំគាត់គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលញៀនក្នុងការមើលភាពយន្ត។ ជាទូរទៅគាត់មើល ពីរទៅបីរឿក្នុងមួយថ្ងៃ។ ខ្ញុំតែងតែចំណាយពេលជាមួយគាត់តាំងតែខ្ញុំមានអាយុ 4 ឆ្នាំមកម្ល៉េះ បន្ទាប់មកខ្ញុំក៏បានចូលទៅកាន់រោងកុន។ នៅក្នុងយុវវ័យដែលមានអាយុ 18 ឆ្នាំ, មិនមាននរណាម្នាក់គិតអំពីលទ្ធភាពនៃការផលិតខ្សែភាពយន្តនោះទេ។ នៅសកលវិទ្យាល័យ, ជាទូរទៅខ្ញុំតែងតែមានការភ័ណ្ឌច្រលំនូវអ្វីដែលខ្ញុំគួរតែធ្វើ។ ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងវគ្គសិក្សាផ្នែកទំនាក់ទំនង វាមិនមានការដាក់បញ្ចូលនូវមូលដ្ឋានគ្រឹសនៃការផលិតខ្សែភាពយន្តនោះទេ តែទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយក៏ខ្ញុំមានលទ្ធភាពចូលធ្វើការក្នុងវិស័យខ្សែភាពយន្ត។ ខ្ញុំបានផលិតរឿងមួយដែលមានឈ្មោះថា Saying Goodbye (1997) និងបានដាក់បញ្ចាំងនៅប្រទេស Singapore ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ ពិធីបុណ្យភាពយន្ត ដែលវាជាស្នាដៃនៃការផលិតខ្សែភាពយន្តខ្លីរបស់ខ្ញុំកាលពីឆ្នាំកន្លងទៅ។ ចាប់តាំងពីខ្ញុំបានក្លាយជាអ្នកដឹកនាំខ្សែភាពយន្តវាបានបង្កើននូវគំនិតរបស់ខ្ញុំពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ហើយអ្វីដែលអស្ចារ្យនោះគឺខ្ញុំបានដឹកនាំពីផ្នែកមួយទៅផ្នែកមួយទៀត, ចាប់ផ្តើមពីអ្នកមើលភាពយន្តនៅក្នុងតំបន់ Ipoh រហូតដល់ក្លាយជាអ្នកនិពន្ធរឿងដែលមានអ្នកទស្សនាទូរទាំងពិភពលោក។

តើអ្វីដែលលោកមានភាពសប្បាយរីករាយយ៉ាងខ្លាំងក្នុងនាមជានាយកគ្រប់គ្រងភាពយន្ត?

ខ្ញុំមានភាពសប្បាយរីករាយក្នុងការធ្វើការជាមួយមនុស្សជុំវិញខ្លួន, ខ្ញុំចូលចិត្តនៅពេលដែលខ្ញុំធ្វើការជាមួយតួរសម្តែង ព្រមទាំងអ្នកផលិតខ្សែភាពយន្តដែលមានភាពប្លែកៗពីគ្នា ដូចជាភាពយន្តបែបកំប្លែង និងរឿងភាគជាដើម។ ហើយខ្ញុំចូលចិត្តការធ្វើដំណើរ។ អគុណសម្រាប់វិស័យភាពយន្ត, ដែលបានឲ្យខ្ញុំបានធ្វើដំណើរសម្រាប់ការងាររបស់ខ្ញុំ ទៅកាន់Istanbul។ យើងបាននឹងកំពុងផលិតខ្សែភាពយន្តថ្មី ពីរបន្ថែមទៀតដែលខ្សែភាពយន្តទីមួយនិងថតនៅប្រទេស Turkey និងរឿងទីពីរ ដែលក្នុងពេលថ្មីៗនេះគឺត្រូវថតនៅប្រទេស Greece។ ជាក្តីសុប៉ិនរបស់ខ្ញុំ, ខ្ញុំបានឃើញនូវពិភពលោកដែលធ្លាប់តែបានស្តាប់នៅក្នុងរឿងនិទាន ទើបនេះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំមានភាពសប្បាយរីករាយជាមួយនិងវិស័យភាពយន្តជាខ្លាំង។ ការងារពីរក្នុងពេលតែមួយតែខ្ញុំនៅតែអាចធ្វើវាបានវាពិតជាមានភាពអស្ចារ្យណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំស្រាលាញ់ការងាររបស់ខ្ញុំ។

តើលោកសម្រាកពីការងារនៅទីណា?

ញុំបានរត់យ៉ាងច្រើន។ ហើយពេលដែលខ្ញុំរត់គឺរត់យ៉ាងត្រង់, ខ្ញុំគិតពីការងារគិតីការងារដើម្បីបំបាត់ភាពស្មុគស្មាញ។ ជាការពិតណាស់, ខ្ញុំតែងតែរត់ជាប្រចាំដើម្បីបំបាត់ភាពស្មុគស្មាញ, និងបង្កើតគំនិត្យដែលមានភាពឆ្លាតវៃដែលចេញពីខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំ។ ជាទូរទៅ, គំនិត្យសម្រាប់ Eropah, Here I Am(2016), ដែលជាភាពយន្តចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំ, វាបានផុសចេញពីគំនិតរបស់ខ្ញុំនៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងតែរត់។ ហើយពេលខ្លះគឺនៅពេលដែលខ្ញុំមិនដឹងថាតើគួរតែថតរឿងនេះឡើងយ៉ាងដូចម្តេច, នៅពេលនោះខ្ញុំក៏មានគំនិតមួយគឺចង់រត់ឲ្យឆ្ងាយ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏បានគិតយើងពីវិធីក្នុងការថតមកវិញបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ខ្ញុំក៏ចូលចិត្តការចំអិនផងដែរ។ ខ្ញុំចូលចិត្តបន្លែរ julienning សកម្មភាពច្រំដែលវាបានជួយឲ្យអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំមានភាពស្ងប់ បន្ទាប់មកខ្ញុំមិនមានគំនិត្យថ្មីៗដែលបានផុសចេញពីចិត្តរបស់ខ្ញុំ។

តើអ្វីដែលជាការប្រកួតប្រជែងជាមួយអាជិពរបស់អ្នកកាលពីពេលកន្លងមក?

ថ្មីៗនេះ, ខ្ញុំបានគិតសារឡើងវិញនូវទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយនិងអ្នកផលិតខ្សែភាពយន្តដែលមានមកប្រមាណជា 13 ឆ្នាំកន្លងមក។ អ្នកលផិតខ្សែភាពយន្ត, និងអ្វីទាំងអស់, រួមមាន ទំនាក់ទំនងជាមួយនិងនាយកផ្នែកផលិតហើយវាគឺជាចំណុចសំខាន់បំផុតសម្រា់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានគិតឃើញថា, វាប្រៀបដូចជាអ្នកមានវិជ្ជាជីវៈជាមេធាវី, អ្នកត្រូវជំរុញខ្លួនរបស់អ្នកឲ្យទៅមុខជានិច្ចព្រមទាំងចាប់ដៃគួណាដែលអាចនិងរីកលូតលាស់ជាមួយអ្នកបាន។ ខ្ញុំបានរំពឹងទុកថានេះគឺជាការសម្រេចចិត្តដ៏ត្រឹមត្រូវមួយដើម្បីឃើញពិភពលោកយើងទាំងមូលជាមួយនិងភ្នែរបស់យើងផ្ទាល់, ហើយប្រហែលជាត្រូវនាំមកជាមួយនូវវ៉ែនតាមួយគួរផងដែរ។ ក្នុងការដើរទៅមុខជាមួយនិងពន្លឺថ្មី, ទស្សនៈវិស័យថ្មីព្រមទាំងដៃគួរប្រគួតប្្រជែងថ្មីដោយការធ្វើការជាមួយនិងមនុស្សជុំវិញខ្លួន។ ហើយនៅពេលនេះខ្ញុំកំពុងតែស្វែងរកនូវទំនាក់ទំនងជាមួយនិងមនុស្សនៅជុំវិញខ្លួន, ជាមួយនិងទស្សនៈវិស័យថ្មី។

ក្រៅពីការបង្កើតភាពយន្ត, តើមានអ្វីខ្លះដែលលោកត្រូវធ្វើ?

ខ្ញុំស្រលាញ់ការចំអិន។ ខ្ញុំចូលចិត្តការដើរមើលសិល្បៈ។ ខ្ញុំស្រលាញ់ខ្យល់ធម្មជាតិ។ ខ្ញុំចូលចិត្តការធ្វើដំណើរ។ ហើយខ្ញុំក៏ចូលចិត្តសើចណាស់ដែរ។ អ្វីដែលខ្ញុំបានជំណាយពេលយ៉ាងពិតប្រាកដជាមួយនោះគឺមានរយៈពេលពេញមួយថ្ងៃក្នុងការដើរលេងព្រមទាំងសើចសប្បាយកាលពីពេលកន្លងទៅជាមួយនិងហាងនោះ។ ខ្ញុំបានឈរនៅកែងម្ខាងនៃហាងជាមួយនិងបុរសចាស់ម្នាក់ដែលគាត់កំពុងតែរើសវ៉ែនតាដោយយកចិត្តទុកដាក់[សើច]។ វាពិតជាកំប្លែងមែនទេ? ទាំងនេះគឺជាការស្រមៃនៅពេលដែលខ្ញុំចូលនិរត្តិន៍។